Dilin yalınlığı, sayfa sayısının azlığı ve çevirinin temiz oluşu kitabı oldukça kolay okunur kılıyor.

Böylece civardakiler, Binbir Gece Masalları’ndaki prenseslerin bile cesaret edemeyecekleri kadar süslü, minicik bir yaratığın elinden tutan, neşeli bir kadının sokakta yürüdüğünü gördüler.

Yalnız kitabın ben de bıraktığı duygu; bir hikaye ya da bir öyküden daha çok bir senaryo okuduğum hissiydi. Gözümün önüne güzeller güzeli genç bir kadın, onun bale tutkusu, bu uğurda sarfettiği çabalar ve olayların geçtiği eski sokaklar, gösteriler için hazırlanmış sahneler, kiliseler ve bahçeli minik evler geliyordu. Belki bir yönetmenin eline geçse karşımıza iyi bir film çıkabilirdi.

Tabiattaki en adaletsiz şeydi bu, çünkü zarafet ya doğuştan vardı ya da yok, sonradan gösterilen hiçbir çaba bu eksikliği gizlemeye yetmezdi.

Ancak edebi yönden bakıldığındaysa tek söyleyebileceğim; hoş vakit geçirebileceğiniz, deyim yerindeyse “çerez” niyetine okuyabileceğiniz, bir nevi eğlencelik diyebilirim. Yine de haksızlık etmemek gerek; çünkü şaşırtıcı, farklı bir kurguya sahip.