Blanche ve Crista aynı yaşlarda iki çocuk-kadındır. Her ikilide olduğu gibi biri güzel, alımlı ve çekici; diğeriyse daha sıradan, kendi halindedir. Başlarda masum bir arkadaşlık gibi görünsede zamanla birbirleri üzerinde iktidar kurma savaşına dönüşen hikâye; beklenmeyen bir finalle noktalanıyor. Daha çok insanların iki yüzlülüklerinin anlatıldığı hikâyede çok da yabancı olmadığınız duyguları yeniden yaşayabileceğinizi söyleyebilirim.

Benim için iğrençliğin doruklarında olan bir şeyi beğendiğimi söyleyecek kadar mazoşist miydim yani? Düşününce, hayır. İnsan bu korkunçlukları ne kadar dinlerse dehşetin sınırlarına o kadar yaklaşıyor demekti: dibe vurmak iğrençliğin yüzeyinde kalmaktan daha az ürkütücüydü.

Yazarın bir diğer kitabı olan “Özel İsimler Sözlüğü” nde olduğu gibi, kitap akıcı ve eğlenceli bir biçimde ilerliyor. Bu kez çevirmen farklı da olsa bu kitabın okunurluğunu zorlaştırmıyor. Yine karşımıza yalın, temiz bir çeviri çıkıyor.

Eğer biri başkalarını da sevebiliyorsa, narsisizm bana suçlanması gereken bir şey gibi görünmüyordu.

Üzerine uzun uzun düşünme ihtiyacı hissettirmeyen, sade bir kitap “Dişi Şeytan”. Tatil günlerine, uzun otobüs ya da uçak seyehatlerine uyabilen, kafa yormaya gerek duyulmayan, keyifli zaman geçirilebilen bir hikâye çıkıyor karşınıza.